طاهره حیدری مجد در خصوص جایگاه مهم بانوان در حماسه کربلا اظهار داشت: در این نهضت عظیم و قیام اباعبدالله، مردان به نامی حضور داشتند، همچنین زنان در مسیر حفظ و نگهداری نهضت الهی عاشورا دارای نقش مهمی بودند.استاد جامعه الزهرا افزود: زنانی که در کربلا نقش آفرین بودند به چند گروه تقسیم می شدند عده ای از این زنان قبل از عاشورا به نقش آفرینی پرداختند و عده ای نیز همراه امام حسین(ع) بودند و این زنان از بنی هاشم همانند حضرت زینب(س) و خواهرن و زنان بنی هاشم حضور داشتند و زنانی نیز از بنی هاشم نبودند و حتی گفته می شود از عثمانی بودند.وی تصریح کرد: یکی از این زنان دیلم همسر زهیربنقین بود، زهیر عثمانی بود و وقتی شنید امام حسین(ع) از مدینه به کوفه می آید چون از بزرگان عرب به شمار می رفت برای اینکه نقشی در قیام نداشته باشد از کوفه خارج شد تا وقتی امام حسین(ع) را ملاقات نکند.حیدری مجد در این باره ادامه داد: زهیر در بین راه بود که امام حسین(ع) متوجه شد وی در میسر است، وقتی امام حسین(ع) از شخص زهیر خواست ایشان را همراهی کند گفت من اسب و وسایل رزمی و نیرو دارم، اما خودم را معاف کنید.وی عنوان کرد: وقتی ایشان برگشت همسر وی متوجه شد و با همسرش صحبت کرد و گفت چگونه اجازه می دهید که فرزند پیامبر از تو یاری بخواهد و تو کمک نکنی و این بانو، با کلامش باعث شد همسرش در مسیر الهی قرار گیرد و عاقبت به خیر شود، زهیر نیز از افراد شهید و از فرماندهان بزرگ امام حسین(ع) شد.استاد جامعه الزهرا بیان کرد: اگر زندگی اولیای الهی را می خوانیم بهتر است با نگاه معرفتی و سیک زندگی باشد، در این باره بانوان می توانند نقش مهمی داشته باشند و و این مساله را برای جهت دهی در مسیر ولایت داشته باشند.وی خاطرنشان , ...ادامه مطلب
به گزارش خبرنگار ایمنا، سالهای ابتدایی امامت حضرت زینالعابدین (ع)، سالهای پر التهابی در جهان اسلام بود. این سالها که مصادف با ایام خلافت یزید تا سالهای ابتدایی خلافت عبدالملک مروان بود، در مناطقی چون حجاز و عراق شورشهای بسیاری به وقوع پیوست. به گونهای که پس از مرگ یزید بن معاویه، حتی بین خود امویان نیز بر سر خلافت اختلاف افتاده بود. مهمترین ویژگی دوره امامت امام سجاد (ع) قیامهایی است که به قصد خونخواهی امام حسین (ع) برپا میشد. امام سجاد (ع) با اتخاذ موضع صحیح نسبت به این قیامها تلاش کردند هدف اصلی واقعه عاشورا را برای مردم روشن کنند. از جمله قیامهای دوره امامت ایشان میتوان به این موارد اشاره کرد: قیام توابین رهبری قیام توابین را سلیمان بن صرد خزاعی، به همراهی تنی چند از دیگر سرشناسان شیعه در کوفه بر عهده داشتند. به نظر میرسد رابطه سیاسی خاصی بین امام سجاد (ع) و توابین وجود نداشته و آنچه بیشتر رنگ نهضت را شیعه نشان داد، شرکت فعال افراد معروف شیعه کوفه در این نهضت و مایههای عاطفی آن است. این قیام بر پایه توبه برای عدم حمایت از حسین بن علی (ع) و شهید شدن به عنوان تنها راه پذیرش این توبه صورت گرفت. در این حرکت نامی از محمد بن حنفیه نیز وجود ندارد. قیامِ تَوّابین از نخستین قیامهای شیعیان پس از واقعه کربلا بود. توابین پس از واقعه عاشورا در سال 61 قمری، مخفیانه به جمعآوری نیرو و اسلحه پرداختند. گفته شده به دلیل عدم همراهی مختار ثقفی، بسیاری از شیعیان با توابین همراه نشدند. این قیام پس از جنگی چهار روزه و کشته شدن بسیاری از توابین خاتمه یافت. قیام مختار ابواسحاق، مختار بن ابی عبید ملقب به کیسان، در سال اول هجری به دنیا آمد، وی از طایفه «ثقیف» از ا, ...ادامه مطلب